Engelliye birkaç örnekte engel.         Sessizliğin doruk noktalarıdır engelli olmak, yeri gelir onlara karşı herkes, her şey susar… Uyumak belki de içindeki sonsuz feryadı durdurmak ister insan; ama yürek bu, kalp bu susmaz uyumaz sadece sessizliğinin içindeki feryadını dinler… Belki de yürümeyen ayaklarını suçlayarak, kabullenmekten başka şansının olmadığını görerek. Neden son zamanlarda, o deniz kenarındaki kafe ye tavla oynamaya gitmediğini, düşünmek gibi… Örneğin !  Daha dün, oturduğum yerden bir yerlere çıkmak gezmek istedim. Oturduğum semte mahalleye engellinin binebileceği otobüslerden gelmiyor, mecburen metroya gitmem gerekliydi yola çıktım kaldırım çıkışları çoğu yerde yoktu ve bütün zorluğa rağmen, tahmini 500 - 600 metre yoldan sonra metro asansörü olan bir yere ulaşabildim! Engelli asansörü ile metroya indim. Dönüşte asansörle tekrar metroya binmek için inecekken benden önce asansöre binme yarışında olan birde ayaktayız sağlıklıyız diye geçinenlere üzüldüm, o yürüyebilen kişiler için asansör yada yürüyen merdivenin ne gibi ayrımı olduğunu anlamak zor: Çünkü asansörde de ayakta duracaklar! Yürüyen merdivende de ayakta duracaklar… Sonuçta merdivende yürüyecek halleri yok. Ama illa da oturmak isteyen varsa devamlı ben zaten yerimi vermeye dünden razıyım sandalyemi alsınlar sağlıklarını bana versinler. Ben onların asansörlerine dönüp bakarsam…!  birde oradaki görevliye söylediğimde ben asansör bekçisi miyim? Lafı her noktaya dikilen o görevlilerin ne amaçla oralarda beklediklerine cevap bile bulunmazdı… aşağıda birkaç sorunumuzu dile getirmek istedim, tabi iki bu çok az birer örnektir…   1     Engellinin en büyük sorunu toplumdan soyutlanmış olması: ( kendini bir toplumun içine çıktığında rahatsız eden tavır ve davranışlar).   2     Yaşanılan konutlar, evler: ( oturduğu evine bile yardımsız, desteksiz giremiyorlar ve aileden birilerinin yardımı ile çıksalar bile daha sokağı yarılamadan kaldırım ikinci engelini gösteriyor birde birçok engelli çıkışlarına araç bırakan sürücüler sebebiyle)…   3     Engelli bir insanın da sevebileceğini kabul etmeyen toplumumuz: engelli isen gelinim – damadım olmazsın örneği, onlar bize nasıl bir örnek.   4      İstanbul 2010 da engelli başkenti olacak seçilecek denirken bile; (yeni inşa edilen binaların,halk eğitim merkezleri ve kaldırımların bile engelli ile alakasızca yapıldığı bir toplumdayız).   5     Toplu taşıma araçları otobüsler: ( evet belki sayılı bir şekilde bazı semtlere giriyor servisleri var, ama engelli yaralanamıyor çünkü her semte her ilçeye yok, gereksiz güzergahlara engelli otobüsleri günde defalarca servis yaparken bazı kesimlerimiz ise bu konuda çok eksik yaşıyor).   6     Dışarı çıkabildiği zamanlar: engelli kullanabileceği bazı noktalarda bir wc, lavabo hiç bir şey bulamaması, diğer sağlıklı kişilerden engelli asansörlerini kullanamaması ve bunu orda bekleyen görevlinin sağlamaması bunu söylediğinizde ben asansörümü bekli cem gibi tepkilerle karşı, karşıya kalması…                                                                              Aysel oturak